Dat homoseksuelen door veel mensen leuk gevonden worden als ze een 'attractie' vormen is wel duidelijk geworden door het succes van de valse nichten "ik heb er de kracht niet meer voor" Geer en "ooooh wat èèèrg, nee dit kan écht niet hoor" Goor en de jaarlijks door honderdduizenden dagjesmensen bezochte Gay Parade, die door Gerrit Komrij in de Groene Amsterdammmer van 26 september jl. in zijn vermakelijke essay Knuffelhomo's "een nadrukkelijke manifestatie van blije grijns en gymnastiekoefeningen" genoemd werd. Homo's zijn vrouwelijk, extravagant, gezellig(ach meid) en vals, zo beantwoorden ze aan het stereotype beeld, zo kennen we ze. Gelukkig zijn homo's tegenwoordig steeds minder herkenbaar aan uiterlijk, spraak en maniertjes, maar misschien is dat voor veel mensen juist enger. Iedereen kan het dan zijn tenslotte. Dat homoseksualiteit ook bij dieren voorkomt is al langer bekend. Mensen houden van dieren, ook van homoseksuele dieren. En dan is er een homopaartje pinguïns in een dierentuin! Een attractie binnen een attractie. Twee voor de prijs van één. Echte toppers. We kunnen ze met eigen ogen aanschouwen. Iedereen vindt het schattig, echte knuffeldieren, volledig geaccepteerd, ook door de medepinguïns. Wat wil je als homopinguïn nog meer? zou je zeggen. Nou, een kind! en ja hoor, daar begint het gelazer. Kunnen we zelf geen eieren leggen, dan pikken we een ei van de buurvrouw. Maar waar de liefhebbers van het valsenichtengedrag van Geer en Goor niet meer bijkomen van het lachen, zo kunnen deze pinguïns niet op bijval rekenen. Zij worden voor straf geïsoleerd. Zij kunnen niet rekenen op begrip voor het gemis in hun bestaan. Nee, op het gebied van de dierenhomo-emancipatie is nog heel wat werk te verrichten. Kan de Partij voor de Dieren, die een omroep voor dieren (Piep) wil oprichten ook geen belangenvereniging voor homoseksuele dieren oprichten? Het VeeOC?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten