krantenbezorgers

Jeroen Thijssen, culinair journalist en vaste columnist van Trouw, schrijft in de Trouw van gisteren een goed artikel over kerstinkopen en kerstdiners in tijden van financiële crisis. Het gaat over seizoensgroenten, een vegetarisch kerstdiner, de Lidl en nog zo wat. Goede raadgevingen en handige tips. Maar dan maakt hij, naar mijn mening, een enorme uitglijer. Hij adviseert om de onbruikbare spullen uit je kerstpakket aan 'lastige bezoekers die tegen het eind van het jaar aan de deur komen' te geven, zoals krantenbezorgers. Niet als extraatje, maar in plaats van geld. Zo bespaar je zelf geld uit. Fout Jeroen, helemaal fout. Juist jij, als vaste columnist van een ochtendkrant, zou beter moeten weten. Deze krantenbezorgers hebben geen goedgeefse baas, meestal geen kerstpakket en al helemaal geen goed inkomen. Voor een schamel loontje trotseren ze het hele jaar door om 5 uur 's ochtends weer en wind om de krant op tijd bij de abonnees in de bus de krijgen. Wie wil dit nog doen? Deze mensen moet je juist koesteren en zij verdienen aan het eind van het jaar van iedere abonnee een goede beloning voor het feit dat de krant dankzij hen bij jou op de mat valt terwijl jij nog lekker ligt te knorren in je bedje. Niet net doen of je niet thuis bent, dat is niet netjes. In 2008 ging het bij mij van de 312 keer misschien 3 keer mis en dat was dan in de zomer, toen de vaste bezorger met vakantie was. Chapeau. Dus lastige mensen, nee, dat zal je mij niet horen zeggen, misschien wél enigszins beklemmend. Mijn bezorger van Trouw is een wat oudere Egyptenaar, die ieder jaar iets vrijpostiger wordt. Vorig jaar, na ontvangst van mijn gift, reikte ik hem de hand om hem te bedanken en een gelukkig nieuwjaar te wensen. Hij pakte mijn hand, trok mij naar zich toe en kuste mij vier keer links en rechts op de wangen. Het koste enige moeite om mij los te maken uit zijn omhelzing en ik was wel wat verlegen met de situatie. Maar wie is er tegenwoordig nog zo blij met een tientje? Eerlijk gezegd had ik eraan getwijfeld of een tientje wel genoeg was, 10:309 = ruim 0,03 cent per keer. Beetje weinig, nietwaar? Twintig euro lijkt mij meer op z'n plaats, maar ja, dan wordt het dit jaar waarschijnlijk een huwelijksaanzoek. En ik ben niet goed in nee zeggen.