AFAC

Hebben automobilisten in de grote(re) steden al jaren moeite om een parkeerplaats voor hun 'heilige koe' te vinden, ook fietsers in diezelfde steden hebben tegenwoordig steeds meer moeite hun 'stalen ros' te stallen. Met name in drukke winkelstraten en bij stations doet dit probleem zich voor. Ben je milieubewust bezig (of heb je gewoon geen geld voor een auto) en ga je met de fiets naar het station om vandaar verder te reizen met de trein dan kun je gerust een paar minuten extra uittrekken voor het vinden van een goede stalling voor je fiets. De betaalde stalling is een mogelijkheid, maar dan zit je vast aan de openings- en sluitingstijden. De andere mogelijkheid is het gebruik van de fietsenrekken buiten, tenminste als je een gaatje kunt vinden, wat lang niet altijd het geval is. Soms moet je je fiets noodgedwongen buiten de rekken plaatsen. Dacht je vroeger in Amsterdam als je bij terugkeer je fiets niet terugvond als eerste: gestolen!, nu moet dat zijn AFAC! De Amsterdamse Fiets Afhandel Centrale, jawel, die bestaat. De speciale 'fietsverwijderbrigade' van de gemeentepolitie mag nl. volgens een APV buiten de rekken geplaatste fietsen verwijderen, die je dan later kunt ophalen op een godvergeten terrein in het westelijk havengebied, minstens een uur fietsen vanuit het centrum, maar ja, die fiets heb je niet meer, dus je moet met de tram en een bus en nog 20 minuten lopen, wat je minstens anderhalf uur kost en dan weer een uur terug fietsen. Bovendien krijg je je fiets alleen terug als je het framenummer van je fiets weet en welke Amsterdammer weet dat? En de doorgeknipte sloten, die vaak meer hebben gekost dan je tweedehands fiets zelf, worden niet vergoed. Zo blijft tweederde van de verwijderde fietsen staan bij de AFAC, die één keer in de zes weken een veiling organiseert, waarbij niet opgehaalde en nog bruikbare fietsen per opbod verkocht worden aan fietsenhandelaren. Zo verdienen ze er ook nog aan. Samenvattend, de overheid wil het gebruik van de fiets en het openbaar vervoer stimuleren, maar investeert niet in de noodzakelijke voorzieningen, in tegendeel, je wordt gestraft voor het in gebreke blijven van de overheid. Fijn hoor, en de overheid zich maar afvragen waarom de burger toch zo weinig vertrouwen in haar heeft. En dan is dit nog maar één voorbeeld uit vele. In Trouw van 25 april las ik dat er volgens de Fietsersbond een tekort is van 120.000 fietsstallingsplaatsen bij NS-stations.