In De Wereld Draait Door van donderdag 10 april jl. twee beklijvende gesprekken. Het eerste met Johan Derksen, kritisch sportjournalist en hoofdredacteur van Voetbal International en wekelijks te zien bij Voetbal Insite op RTL-7 (zondagavond 21.30 uur). Tafelheer Hugo Borst, vaste gast bij NOS' Studio Voetbal (zondagavond Nederland 1, 22.45 uur) was hier even geen sidekick, maar gelijkwaardig gesprekspartner als voetbalcriticus. Beide heren kennen elkaar (en presentator Matthijs van Nieuwkerk) goed, zijn goed van de tongriem gesneden en vervullen in de eerder genoemde programma's de rol van "bij vlagen virtuoze messenwerper"(MvN), wat de programma's de moeite van het bekijken meer dan waard maakt.
Aanleiding voor het gesprek was het interview met Ruud Gullit in De Telegraaf van 5 april, waarin de voormalige topvoetballer zegt "het te hebben gehad met Nederland en al die mensen met hun mening op televisie over hem", mensen als Johan Derksen en Hugo Borst dus. Deze twee heren laten vervolgens geen spaan heel van Ruud Gullit. Een paar citaten: "Gullit is helemaal afgebrand in dit land, niemand wil die man nog hebben na zijn wanprestatie bij Feijenoord", "we zouden best iets positiefs willen zeggen, maar we weten gewoon niet wat", "als voetbalanalyticus was hij bijzonder slecht, als hij kwam praten over een wedstrijd dan moest hij bekennen dat hij de wedstrijd niet gezien had", "hij lag of te slapen, of hij zat ergens in de kantine met een paar wijven te lullen of hij keek naar golf, maar die 8000 euro per uitzending stak hij wel in zijn zak", hij zei ooit tegen Derksen "ik ben de ster, maar jij niet, hè", "hij is op staande voet ontslagen bij Chelsea omdat hij nooit op het trainingsveld was, maar altijd in de P.C. Hooftstraat", "om zijn eigen falen te camoufleren geeft hij nu iedereen de schuld van zijn vertrek", "hij gaat voor de Postcodeloterij naar Afrika, we zien beelden waar je de tranen van in je ogen krijgt en hij laat zich hiervoor 100.000 euro betalen. Ik vind het best hoor, dat je je laat betalen, maar speel dan niet de messias, de man die geëngageerd is bij die kinderen en hun problematiek. Hij gaat erheen om geld te verdienen." Nadat Matthijs van Nieuwkerk de twee zeven minuten lang alle ruimte heeft geboden om Gullit met de grond gelijk te maken, zegt hij: "het is me te zuur, echt waar, hier wordt karaktermoord gepleegd. Zeg nou eens iets aardigs over Gullit", waarop Johan Derksen zegt: "het was een goede voetballer"en Hugo Borst op cynische toon: "hij heeft de Nederlandse popmuziek op de kaart gezet met Revelation Time, een gewèèèldige band!" en tot slot "het is een wereldgozer, een hartstikke gezellige man". In voetbaltermen heet zoiets een een-tweetje.

Ook bij het interview met Sophie Hilbrand en Katja Schuurman, in dezelfde uitzending te gast n.a.v. de nieuwe talkshow van BNN Katja en Sophie (vrijdagavond, Nederland 3, 21.10uur) was er, denk ik, sprake van een opzetje tussen de presentator en zijn tafelheer. Het leek erop dat Matthijs van Nieuwkerk en Hugo Borst met elkaar hadden afgesproken: we zullen wel eens even laten zien hoe je dat doet, een live talkshow maken. De heren leggen de twee dames het vuur na aan de schenen: "als jullie dan iets samen willen doen, waarom dan uitgerekend een talkshow? Daar zijn er al zoveel van en daar zijn er ook al veel van mislukt", "lijkt het je moeilijk?", Hugo heeft "een goed idee, om een voorproefje te krijgen geven we jullie anderhalve minuut om Matthijs of mij te interviewen, oké Katja, begin maar", "luister, het is gewoon werk, hè, een talkshow maken, je moet er even goed over nadenken waarom je iemand uitnodigt"en "stel je wel een paar kritische vragen?", "jullie beginnen onstuimig aan dit programma, dat is ook goed, dat kan van alles opleveren, maar zijn jullie wel journalistiek genoeg?, Sophie is journaliste, maar jij Katja?...., nou ja, Sophie sleept je er wel doorheen". Een paternalistisch toontje en je ziet Sophie op een gegeven moment ook denken: wat flik je me nu Matthijs, ik ben twee jaar je tafeldame geweest, je biedt ons de gelegenheid om ons nieuwe programma voor een groot publiek onder de aandacht te brengen en dan krijgen we dit, moeten we ons hier verdedigen waar we de lef vandaan halen om met nog een nieuwe talkshow te komen? Maar ze laten zich niet kennen en slaan zich er dapper doorheen. Je zou kunnen zeggen, flauw van Matthijs en Hugo, maar aan de andere kant kun je het ook zien als een voorbeeld van scherp interviewen en zet het Sophie en Katja - bedoeld of onbedoeld - misschien ook wel op scherp de avond voor hun eerste live talkshow.