'Mama Africa'

In de vroege ochtend van 10 november overleed onverwacht 'Mama Africa', Miriam Makeba, op 76-jarige leeftijd na een optreden in Italië. De vrijdag daarvoor stond ze nog op het podium van Paradiso in Amsterdam. Samen met de jongens van de band, waaronder haar kleinzoon, vierde ze daar de avond voor het concert nog de overwinning van Obama. Behalve de zangeres met die prachtige stem, die ons zo veel schitterende nummers nalaat, was ze ook de vrouw die haar leven lang streed tegen onrecht, in de eerste plaats tegen de apartheid in haar geboorteland Zuid-Afrika. Een moedige vrouw, net als Rosa Parks, die opstond tegen onrecht, stelling nam en de consequenties daarvan aanvaardde. Met alle eenzaamheid en verdriet die daarmee gepaard ging. Dertig jaar lang mocht ze Zuid-Afrika niet in, zelfs niet om haar moeder te begraven. Ze moest wachten tot -een andere uitzonderlijke persoonlijkheid - Nelson Mandela president werd van Zuid-Afrika. Hij nodigde haar uit terug te komen naar haar geboorteland. Op 10 juni 1990 zette ze voor het eerst na al die jaren weer voet op vaderlandse bodem.

Is this the little girl I carried?
Is this the little boy at play?
I don't remember getting older, day by day
Sunrise, sunset, swiftly fly the years
One season following the other,
Laden with happiness and tears.

When did she get to be a beauty,
When did he grow to be so tall,
Wasn't it yesterday when they were small?
Sunrise, sunset, swiftly fly the years
One season following the other
Laden with happiness and tears.

Miriam Makeba: Sunrise, Sunset,