Rosa Parks weigerde in 1955 haar zitplaats in de bus af te staan aan een blanke, zoals de wet in Alabama dat toen voorschreef. Ze weigerde ook de boete van $ 10,-- die ze hier voor kreeg te betalen en werd gearresteerd. Haar zaak werd uitgevochten tot voor het Amerikaanse Hooggerechtshof, die haar in het gelijk stelde. De scheiding tussen zwarten en blanken werd ongrondwettig verklaard. In 1961 wordt Barack Obama geboren. Toen Rosa Parks in 2005 overleed werd haar lichaam opgebaard in het Capitool, als eerbetoon aan deze eenvoudige moedige vrouw, die de wereld liet zien dat één persoon de wereld kan veranderen.
Op 4 november 2008 wordt Barack Obama gekozen tot president van de VS, de eerste zwarte president van een land dat vijftig jaar geleden nog rassensegregatie kende. Helaas heeft Rosa Parks deze historische gebeurtenis niet meer mogen meemaken. Obama weet met zijn indrukwekkende en bezielende speeches, met zijn oprechte geloof in een betere rechtvaardiger maatschappij vele Amerikanen die hun vertrouwen in de politiek kwijt waren ervan te overtuigen dat iedere stem telt. De maatschappij is de som der individuen. Onverschilligheid en cynisme leiden tot niets. Geloof in idealen, maatschappelijke betrokkenheid en persoonlijke verantwoordelijkheid nemen wel. "Yes we can". Verandering is mogelijk. En ze kwamen, in groten getale, de kiezers, uren stonden ze soms in de rij en ze kozen overtuigend voor Obama. Niet alleen in Amerika was het feest, voor mijn gevoel ging er een golf van blijdschap en ontroering over de hele wereld, in het besef getuige te zijn van een heel bijzonder moment. Obama heeft niet alleen vele Amerikanen weer hoop gegeven, wereldwijd hopen mensen dat Obama's verkiezing, zijn streven naar dialoog en verzoening, z'n weerslag zal hebben op de wereldpolitiek. Ik denk dat zelfs McCain blij is. 'Gelukkig, een blamage is mij bespaard gebleven', moet hij gedacht hebben. God bless Barack Obama.
"Out of many, we are one"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten