Gerrit en de chicks

De boekenweek 2009 begint vanavond traditioneel met het Boekenbal in de Amsterdamse Stadsschouwburg. De avond wordt geopend met teksten van Gerrit Komrij, die in Pauw en Witteman gisteravond alvast een voorproefje gaf van zijn speciaal voor deze gelegenheid geschreven bespiegelingen over de literatuur. Hij koos voor het fragment over de hedendaagse populaire chicklit. Aan zijn voordracht ging een kort vraaggesprek vooraf, waaruit op te maken viel dat Komrij bepaald geen liefhebber van het genre is.
Uit marktonderzoek is gebleken dat boeken vooral worden gelezen door 'middelbare meisjes', zoals Komrij ze noemt en dus wordt er speciaal voor hen geschreven en geleverd. Het verkoopt dus vult het de rekken.' 'Maar waarom moet het literatuur heten en geen lekkere lectuur? Literatuur gaat over ernstige vraagstukken, een schrijver geeft in zijn werk zijn reflectie op de wereld'. Helaas wordt de literatuur volgens Komrij steeds meer gemarginaliseerd, mede door toedoen van uitgevers, boekhandels, journalisten, bibliotheken en het onderwijs. 'Wat uit het riool komt overspoelt de markt.' Dit gezegd hebbende las hij voor:

'werp een boek, baar een boek
lees mijn geparfumeerde ik,
kloek kloek, pik pik

de meisjes vinden wel het meeste baat
bij het fabrieken van romannetjes
tok,tok en sublimeer je beuzelpraat
schrijf door en overtroef de mannetjes

regel een bruut, zorg voor een ex
baar een paar duizend woorden per dag
verzin een kwaal, verzin iets geks
kakel en zeur, doe je beklag

ga niet in therapie
schrijf een roman
van jouw emotionele zwangerschap
daar komen de mooiste kindertjes van

de markt ligt aan je voeten in één klap
werp en werp nog een keer
ja, maak een kraamkamer van de boekhandelsketen
een zorgje, een pijntje
en weer is het raak

kom, laat die boekbediendes zweten
geen verstand, maar gevoel
geen ideeën, maar leed
lever kromme zinnen
over de zoveelste dame die je Laura noemt
terwijl je Liesbeth heet

en maak voor die puinhoop wulps reclame
de chicks, ze schrijven zonder kloten
maar onveranderlijk met hanepoten.'

Met dank aan Heleen van Royen, Daphne Deckers, Susan Smit, Saskia van Noort en alle andere egotrippende schrijvende chicks. Zonder hen waren we verstoken gebleven van deze heerlijke ironische pennenvrucht. Inderdaad, ook ik vind chicks niks, in ieder geval niet hun lit. Geef mij maar Gerrit.